هفت آسمان *)

صحنه ، تاریک است . باد ، هو هو می کشد و گهگاه صدای جیرجیرکی سکوت شب را می شکند .

آهنگساز ، با هنرمندی از پس ترسیم فضای خفقان و تاریک پیش از انقلاب بر آمده است . سالار عقیلی می خواند :

بگذار که بر شاخه این صبح دلاویز

بنشینم و از عشق ، سرودی بسرایم

آنگاه به صد شوق ، چو مرغان سبکبال

پر گیرم از این بام و به سوی تو بیایم ...

سازها بتدریج اضافه می شوند ؛ سکوت به غوغا تبدیل می شود و آهنگساز ، همراه شدن تک تک مردم به موج انقلاب و طوفانی شدن فضا را ترسیم می کند . افکت ، آزاد شدن و پر زدن پرنده را حکایت می کند . طبلها از خروش مردم سخن می گویند . صدای سازها هم مثل انقلاب ، اوج می گیرد . گروه کر با ریتم تند ، اشعار "پرویز بیگی حبیب آبادی" را اجرا می کند . دف نوازان صحنه ، فضا را حماسی می کنند. از بالکنهای تالار وحدت ، ابتدا یک نفر ، سپس تک تک و آنگاه دسته جمعی ، مردم فریاد های "الله اکبر" سر می دهند. این مشابه سازی ِ فریادهای تکبیری است که مردم مسلمان در محرم سال 1357 بر فراز پشت بامها سر داده بودند . افکت ِ تیراندازی همراه می شود با صدای آمبولانسهای بیمارستانها که سازها آن را می سازند ، افکت ِ هلیکوپتر و صدای آ‍ژیر آتش نشانی که باز هم سازهای زهی ارکستر ، آن را بازسازی کرده اند . حالا فضای خون و گلوله و حماسه در میان ریتمی از حرکت نظامیان به بهترین وجه تصویر شده است . باز هم سالار عقیلی و باز هم شعری از بیگی حبیب آبادی :

ای ایران ما / خورشید تابان / آیینه دل / آیینه جان / در باور تو / مهر ولایت / تو سرافرازی / با لطف یزدان / ...

  

در موومان دوم ، سازها از کسالت امام و دعای مردم برای سلامتی ایشان حکایت دارند . در نهایت ، موزیک غم از پرواز روح امام خمینی به ملکوت اعلا خبر می دهد که این خبر ، همراه می شود با طبل و سنج و دمّام که از شور تاریخی مردم در سوک رهبر کبیر خود حکایت دارد . 40 دف زن باز هم می نوازند و خواننده می خواند :

ای مهر جانها ! رفتی ز خانه

در کوی دلها ، از تو نشانه

ای پیر دلها ! آیینه ما

آیین سبز است ، شد جاودانه

این سوک و عزا و این ازدحام سازها ، ناگهان به موسیقی ملایم و آرامش بخشی تبدیل می شود که ناشی از انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری انقلاب اسلامی است .

موومان دوم با سرودی که گروه کر اجرا می کنند و در آن از انتخاب فرزند امام حسین "ع" به رهبری و شادمانی مردم از این انتخاب سخن می گوید به پایان می رسد .

در موومان سوم ، صدای سازها ، چرخش و گردش را به ذهن متبادر می کند ، کنایه از تلاش مردم و مسئولان در بازسازی کشور و آبادانی آن . این شور و تلاش بتدریج سرعت می گیرد و در موومان چهارم :

امروز در راه روشن فردا

دنیا می بیند عزم ما را

فردا دنیا با حیرت خواهد دید

ایران ِ فاتح ِ قله ها را

همواره در اهتزازیم

سربلند و سر افرازیم

با هم ، یکدل و یکصدا

همره و همنوا

می سازیم فردامان را ...

این راه بلند مردم و مسئولان کشورمان تا رسیدن به قله های چشم انداز 20 ساله در افق 1404 خورشیدی است با حفظ ارزشها که سرود "شهیدان " در پایان موومان چهارم بر آن تاکید می کند .

***

مجید انتظامی در این اثر که با فاصله گذاری و کشاندن بخشی از ارکستر خود از جمله دف نوازان ، طبل و دمّام زنان و الله اکبر گویان ِ پشت بام به میان تماشاگران حاضر در سالن ، و استفاده از افکتهای رهایی و پرواز پرنده ، بارش باران و ... به خلق نوعی "موسیقی - تئاتر" دست زده که با رهبری 360 درجه ای صحنه و سالن ، بخوبی از پس مدیریت آن بر آمده است که البته در این مدیریت ، نقش صدابردار صحنه و سالن ، در موفقیت این اجرا ،‌ مثال زدنی و انکار نشدنی است .

  

با این اثر که دوشنبه شب توسط دکتر احمدی نژاد در تالار وحدت تهران رونمایی و اجرا شد ، شمار آثار فاخر موسیقایی سه سال اخیر از تعداد انگشتان دست فراتر رفت و حالا با اطمینان خاطر می توانیم بگوییم میزان آثار موسیقی علمی و ارزشمند در دولت نهم ، هم از لحاظ کمّی و بالاتر از آن از لحاظ کیفی ، از دیگر دولتهای پس از انقلاب فراتر رفته است .

البته خارج از انصاف است که نمونه های معدودی چون "سمفونی هفتم تیر" (کجایید ای شهیدان خدایی) را که در اواسط دهه شصت ساخته و اجرا شد و هنوز چون خورشیدی در آسمان موسیقی ایران می درخشد ، در این دایره در نظر نگیریم .

با این حال ،‌ بار اصلی تولید آثار ارزشمند و ماندنی در این عرصه را "مجید انتظامی" به دوش کشیده است و بخصوص با سمفونیهای خرمشهر و بالاتر از آن " ایثار" ، نام خود را به عنوان پرکارترین و خوش کار ترین هنرمندان و آهنگسازان ثبت کرده است . پس استبعادی ندارد که دکتر احمدی نژاد که رئیس جمهوری است که بیشترین تلاش را در احیا ، تقویت و تثبیت ارزشهای انقلاب اسلامی داشته است ، پس از اجرا بر پیشانی "انتظامی" بوسه بزند و او را در آغوش بکشد .

این اثر ، یک نمره 20 دیگر در کارنامه مجید انتظامی است که نشان داده است در عرصه های موسیقی دفاع مقدس و انقلاب ، چیزی کم نگذاشته است و یک هشدار به دیگر موسیقیدانان کشورمان که کمی بجنبند ، فرصت برای خدمتگزاری به فرهنگ ملی این مردم ، همیشه به این راحتی به دست نمی آید ...

به نقل از: آب و آتش

پ.ن: آهنگ فعلی وبلاگم، یکی از همین آهنگ هایی هست که تو این کنسرت سمفونی اجرا شد، اسم آهنگ آوای ایران با صدای حمید حامی هست، امیدوارم لذت برده باشین...